ολόγλυφος

-η, -ο

(για πλαστικά έργα) σκαλισμένος γύρω γύρω σε όλες τους τις διαστάσεις, κατεργασμένος από παντού, περίοπτα γλυπτός, σε αντιδιαστολή προς τον ανάγλυφο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ολ(ο)-* + -γλυφος (< γλύφω «σκαλίζω»), πρβλ. ανά-γλυφος].